واژه پاسخ پارسی، اصل آن "پادسخن" بوده چنانکه در زبان ارمنی هنوز به آن شکل درست باستان خود به کار می رود که "بادسخان" می گویند.
"پاد" گاهی به معنی سزا و برابر می آید. چنانکه در واژه ی پاداش که اصل آن در پهلوی "پاد دهش" است که به معنی سزا دادن باشد و در واژه ی "پادزهر" که به معنی برابر زهر یا ضد زهر است. "پادسخن" هم به معنی "برابر سخن" است که کم کم واژه ی "پاسخ" گردیده.
در کتابهای پهلوی از جمله در کارنامه ی اردشیر همه جا آن را "پسخن" یا "پاسخن" آورده اند و این واژه است که بسیاری پهلویدانان اروپایی به غلط "پاسخو" یا "پسخو" می خوانند.
استاد احمد کسروی - ماهنامه ی پیمان - سال یکم - شماره ی نهم - فروردین ماه 1313